پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

روز پنجشنبه در جریان بازگشت کاروان ابراهیم رئیسی از نیویورک، اعلام شد که او با خود ۳ هزار و ۵۰۶ لوح گل‌نبشته مربوط به دوران هخامنشیان را به ایران آورده است.سوالی در اذهان مردم ایجاد شده که آیا این اولین بار است که لوح‌های هخامنشی وارد ایران می‌شوند؟ پاسخ هم خیر است و باید به تاریخچه پنج دوره ای عودت الواح اشاره کرد . حدود ۵۰ هزار لوح گل‌نبشته سال ۱۳۱۱ در محل «باروی تخت‌جمشید» کشف شد که موسسه شرق‌شناسی شیکاگو برای تحقیق و بررسی، آنها را به امانت گرفتند. محموله‌ همراه رئیسی پنجمین بخش از این لوح‌ها است که به کشور بازمی‌گردد. سال ۱۳۹۸ در جریان سفر حسن روحانی رئیس‌جمهوری وقت، یک هزار و ۷۸۳ قطعه از این الواح به کشور بازگشتند. پیش از این سال ۱۳۸۳ بود که ۳۰۰ قطعه به ایران عودت داده شد. بخش دیگر، سال ۱۳۲۹ بوده که ۳۷ هزار قطعه لوح به کشور برگشت. دو سال قبل از آن یعنی ۱۳۲۷ نیز ۱۷۹ قطعه بازگشته بود. سال ۱۳۹۸، کریستوفر وودز رئیس موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو گفته بود «بسته‌بندی این الواح تاریخی بسیار مهم است. حدود یکسال بسته‌بندی هزار و ۷۸۳ قطعه به طول انجامیده است و ما بهترین الواح باقی‌مانده را در این تعداد قطعه دسته‌بندی کردیم و مابقی آن را هم در سه مرحله دیگر به ایران باز می‌گردانیم.

کشف اسکلت‌های انسانی و حیوانی در بقایای آثار تاریخی کنجکاوی‌ها درباره این آثار را صدچندان می‌کند؛ به ویژه اگر این بقایا از جایی مانند تخت جمشید کشف شود.

ماجرای متن حاضر، الواح زرین و سیمین پیدا شده در دوره پهلوی اول در تخت جمشید است. الواحی چهارگانه‌ای که تا بعد از انقلاب مدیریت وقت موزه که اتفاقا باستان شناس هم بود، دستور آب کردن یکی از چهار لوح را داده و با پول آن پیکان خریده است. داستان این قسمت از «ایران به روایت آثار»، سرنوشت غم‌انگیز یک شی‌ء تاریخی دوره هخامنشی است.

هرتسفلد باستان شناسی جسور، طراح و نقشه کشی ماهر و زبان شناسی خبره بود. افکار و طرح های او در زمینه ی تاریخ، باستان شناسی و زبان شناسی، مطالعات ایران شناسی را وارد مرحله ای تازه کرد.

اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس اعلام کرد:‌ همزمان با کاوش آبراهه ها، دیوار پنهان بخش جنوبی مجموعه جهانی تخت جمشید آشکار و شناسایی شد.